Iconographische collecties

Het Internationaal Instituut van de Fotografie ontstond in 1905 uit de samenwerking tussen Paul Otlet en Ernest de Potter, een gepassioneerd fotoliefhebber en tevens directeur van de Revue Belge de la Photographie. De overeenkomst waarin hij tot directeur van het Instituut benoemd werd bevat tevens zijn voornaamste opdracht: het realiseren van een encyclopedie door middel van het beeld.

De doelstellingen van het Institut international de Photographie luiden als volgt:

1° Het bestuderen van de documentatie aan de hand van de fotografie en de documentatie inzake de fotografie;
2° Het oprichten van een verzamelpunt van collecties met betrekking tot de documentatie over en door de fotografie;
3° Het opzetten van een internationale samenwerking in het domein van de fotografie.

Daarnaast publiceerde de Revue Internationale de Photographie het werk dat door het Instituut werd verricht en alle nieuwigheden op gebied van de fotografie.

Bij de collecties en repertoriums aangelegd in dit instituut zijn: een collectie foto's, collecties negatieven op glas en diapositieven voor projectie (service central des projections lumineuses), het Réperoire iconographique universel (documentaire mappen uitsluitend bestaande uit beelden geklasseerd volgens de UDC en een gespecialiseerde bibliotheek in de fotografie.

Nog andere types van documenten komen erbij met de jaren.

Nu, honderd jaar na de oprichting, wat schiet er nu nog over van het Internationaal Instituut van de Fotografie en zijn collecties? Er werd 15 jaar gewerkt om het geheel van archieven en collecties samen te brengen in wat nu het Iconografisch departement van het Mundaneum is. Het gaat dan om de archieven van het Internationaal Instituut van de Fotografie en de beeldencollecties: affiches, postkaarten, glasplaten (negatieven en dia's), de mappen van het Universeel Iconografisch Repertorium, de gespecialiseerde bibliotheek, de microfilms van de Cinescopie en de onlangs teruggevonden collectie foto's.